Mijn oude moeder zat opeens weer even achter in de auto.
Ik zag haar Koningin Julianagezicht in de achteruitkijkspiegel
verwonderd rondkijken.
Waarom gaan mensen in godsnaam zondags naar Gamma of Ikea? vroeg ze.
Omdat God dood is verklaard, door Nietzsche, antwoordde ik.
Dus God leefde daarvoor wel?
Kennelijk wel, volgens Nietzsche dan.
Dan moet Nietzsche God gekend hebben.
Dat moet bijna wel…
Waar leefde God dan? vervolgde ze.
In het hart van de mensen, daar verstopte God zich, zo gaat het verhaal.
Waarom daar?
Omdat mensen daar nooit zoeken.
Het bleef even stil achterin.
Maar Spinoza stelde God toch gelijk aan de Natuur? veronderstelde moeder.
Het verbaasde mij want ze had nooit iets met filosofie.
Natuurlijk, Nietzsche is dood maar de natuur leeft nog steeds.
Spinoza leeft ook niet meer, vulde ze aan.
Nee, die is weer puur natuur geworden.
Zijn wij dan ook niet puur natuur?
Uiteraard, wat kunnen we anders zijn?
We reden het parkeerterrein op.
Zo, we zijn er moedertje, dit is nu de blauwe kerk van Ikea.
Het ziet er gezellig uit, huiselijk.
Ja, moeder, de god Ikea verhoort al uw wensen en voor iedereen betaalbaar.
Het ruikt hier ook lekker.
Hier is het restaurant met de Zweedse balletjes.
Ik heb zelden zo’n goed gesprek met haar gehad.