Waakwekkers


Klinkers deden ooit straatmakers ontwaken.
Hanen wekten slagers slachtlust.
Naaldwouden wakkerden vioolbouwers aan.

Nu liggen er drukke verkeersstraten,
wordt elk haantje als kuiken verhakseld,
hangen meesterviolen aan wilgen.

Wereld is af gemaakt, mooi ingericht
voor sociale verkeershufters zo
dat ze er ‘t makkelijkst mee wegkomen.

Gelukkig is er… ‘t Zilvervisje, zo stil

Dierken

.
Vergis je niet.
we leven onder
het wakend oog
van …….

Wist je wat…?

het zwemt op ‘t droge
als onooglijkst dierke
van god
&
alles
verlaten
houdt het zich
in de gaten

Onderwijl zit je
pis je
op je pot
plots kruipt ‘t tevoor…
je miniscule
wc-god…

uit het laagste nisje
zulk fijn intelligent design
wat rondkronkelend
liefst op koude grond

‘t stille Zilvervisje…

killere geesten zien
‘t wonder
liever niet

de meesten verachten ‘t
als ‘ungeziefer’
bellen snel
met Rentokill

Wat mis je…
zo zonder?

‘t…

Vreemde bezems

Buitenaardse bezems vegen
in het aardse landsbelang
de globe heel en al aan kant

Als andere planeten zo keurig
schoongeveegd, kan ook moeder
aarde opgeruimd en netjes

De kosmische gemeentereiniging
klopt, veegt en zuigt… ze leegt
afval in ruimten waar ’t zweeft

Vuil huiver, daar komen ze al aan…
de definieerbare zwevende bezems
ook buiten kantooruren zo toegewijd

is van ‘n buitenaardse schoonheid
voortbestaan zo kaal als de maan

Evenaardig


Draait het om details…
om de schijnbaar meest
futiele details

puntjes op de i
die samen één grote lijn…

die éne grote lijn
bijtend in z’n eigen staart

niet te traceren waar
die lijn haar begin ervaart

dat legendarisch begin
van die lijn
zou helemaal
het einde zijn…

als de lijn die
de aarde evenaart

maak je er geen punt van
dat een evenaar
zijkantmatig bezien
niet rond is
maar rechtlijnig
en tegelijk oneindig

geen punt hoor
mag je zo zien
op je
kaart
die geen gebied is

de levende evenaar echter
meandert echter
dan echt

giet dat scheve goed
in je trechter
en alles is ongezien
voorgoed veranderd

Serendip


Je bent nergens naar op zoek
en je komt zomaar het verschijnsel
serendipiteit tegen.

Zonder te weten is het precies
wat je nodig hebt op dit moment,
‘n onverwachte zegen.

De onschatbare waarde van
serendipiteit blijkt uit het feit
dat ze welke vorm dan ook
kan aannemen…:

Speelruimte, zonlicht, frisse lucht,
‘n verstilde ziel, ‘n voedzame maaltijd,
veel vrije tijd, ‘n goede nachtrust,
‘n vrolijke inborst,‘n visachtige gezondheid,
‘n liefde van je leven…
om maar wat te noemen.

Ze kan zelfs de gestalte aannemen van:
geen agenda, geen horloge, geen bagage…

Wonderlijk spul serendipiteit.

Encore


Nou oké een klein hiernamaalsje
dan nog, als een kleine toegift na
deze Symfonische gesammtkunst.

1 leven is al ‘n overdonderende gunst
en veel van ‘t goede, schone en wa-
re, aangelengd met ‘t allergruwelijkste.

Mag benulzijn na de encore even
verschoond blijven van indrukken
die afleiden van het wezenlijkste

geschenk dat niemand is gegeven.
Een klein dessert dus graag hierna,
voor ik in het meest dichtbije ver ga.

Meneer

Ach de mensen meneer, ze…
ze houden zich zo mooi groot
onder vrolijke reklameparasollen.

Echter hun huizen tranen…
dakgoten vullen zich meneer,
waterputten kunnen het
onverdrotene niet meer aan.

En noem het van overheids-
wege geen huilen meneer,
op straffe van ‘raumpflicht’,
dweilen met een zakdoek.

Ja meneer, is het niet
om te janken zo’n zooi…?
Het beste was ooit dat bootje,
waar je dan samen in zat,

eendrachtig tegen het nat,
meneer…

Terugval


Gordijnen openen zich
en oogleden vallen dicht

dicht blijven ogen kijken
naar ‘t binnenste uitzicht

zwemt in warmrode gloed
huid van bloed doordrenkt

verder niets te zien dan
het zienzijnde dat wenkt:

kom, val terug in benul
van wat er ook verschijnt

juist nu niets zich toont
komt innerlijk ‘n zon op

die nooit onderging, tot
verwondering altijd bleef

wetend binnenlicht dat
zintuigen kan uitlezen

benul onthult wegwezen,
subliem gat dat al omvat

Hout van bomen

Geef het niet opgeven op!
Hout moet, hout moet.

Plant dus bomen veel en
zaag van dik hout moet.

Zie door de bomen het bos
want hout moet, hout moet

Dwarsboom & stook mensen op
om hout te verbosbouwen.

Bomen van kerels vangen wind,
ze houten moet, niets hout ze tegen,

zetten bomen op over bosbouw
bomen houten van mensenmoet.

Geef het nooit dus op voor immer
hout toch op, hout toch op en hout!

hout van bomen, hout van bomen!

Werkspier



Ik werkt zo hard,
niet normaal gewoon.

Ik werkt onafgebroken
op de slappe lachspieren
om aan te sterken.

Ik is zo serieus & toegewijd
aan lachwekkend zijn.

Als eerlijk verdiend loon
voor ongedane arbeid
lacht ik zich uitbundig uit,

met als rijke bijvangst
deze euforische buikpijn,
tot tranen toe bewogen
niemand in ‘t bijzonder te zijn.

Wie lacht er om wie of wat?
Een vraag die lijkt op water
dat zichzelf kletsnat onder spat
als geschater in geschater.

Vele inwisselbare ikken
werken samen
op onze lachspieren
om het afwezig zijn te vieren
in het slaan van elke flater.