Het ideologisch behang dat het zicht benam krulde los in de hoeken,
hele banen lieten los. Geen wonder, het weer regende er van buiten gewoon tegenaan,
er bleek geen muur achter te zitten. Zonder behang is het uitzicht rondom.
De bovenkamer is een raar gebouw. Het dak van bange vermoedens kan er ook
vanaf, een dun laagje pleisterwerk tegen een laaghangend wolkenfront.
Over de bodem is minder bekend, het schijnt moerasachtig van gemengde gevoelens en
ademsteunen. Die steunen zouden het fundament vormen van het gebouw,
steeds opnieuw groeien ze via de benen diep in de onderwereld.
Adem is een ongefundeerd blind vertrouwen in het bodemloze.
Elke ademvoetstap is er één, die wortelt in dit thuis.

‘Adem is de levenswandel van niemand in het bijzonder’ F Wildesheim