Bewuste naïviteit


Het leven is mooi, maar het kan beter niet weten dat het mooi is. Zoals mooie mensen beter niet kunnen weten dat ze mooi zijn. Ze worden er niet mooier van, kijk maar eens in glimmende modebladen.
Slimme kinderen kunnen beter niet weten dat ze slim zijn,
het is niet altijd slim om de slimste te willen zijn, soms zelfs dom.
Bewuste naïviteit is niet te realiseren zonder dat wat gegeven is te relativeren.
Je kunt mooi zijn, maar het volkomen onbelangrijk vinden en meestal niet ter zake doende, en al zeker geen persoonlijke verdienste.
Zo is het leven nog veel mooier als ze het niet weet.
Natuurlijk is het leven niet alleen maar mooi, dat zou plat zijn.
Het is ook tegelijkertijd verschrikkelijk.
We zouden niet weten wat mooi is zonder de verschrikkingen.
Alles draait om heelheid.
Daarom is het leven verschrikkelijk mooi, zonder het te weten.
Als je bewust naïef leeft kan het een ultieme beleving zijn om simpelweg op te staan, te douchen, de zon te zien, de ochtendlucht te ademen, iets te kunnen eten, drinken. Het paradijselijke is te evident om te kunnen ontdekken.
De bewuste naïeveling hoort op het nieuws dat de wereld vergaat en plant die dag een boom.

One thought on “Bewuste naïviteit

  1. Het leven is relatief. Alles is relatief. Schoonheid is subjectief En wat is slim? Het oplossen van een wiskundig vraagstuk of het overleven in een gevangenis?
    Het leven is inderdaad verschrikkelijk mooi, daar ben ik me van bewust. Ben ik dan naïef?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *