Bijverschijnsel

Vandaag begint het nazomeren,
het laatste staartje zomer is als een eerste begin,
zo moedig naief.

Het feest om na te bloeien,
zomaar nog eens een toegift op de overvloed,
oogsten wat nooit gezaaid is.

Licht aangeschoten dool ik korfloos rond,
een bij-verschijnsel, overbodig en vrij van taken,
mijn volk is mij vergeten.

Als laatste nectar proef ik
de gistende valappels onder de heg
ze rotten zo zoetjes aan weg.

dit laatste restje zomer begint,
ze blijft beginnen tot het begin
begint af te nemen.

Zomerloos.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *