In gesprek met F.Wildesheim

-Waar, meneer Wildesheim komt uw voorkeur voor het ongebeurde vandaan, voor ongeboren personages?

Waarom zou je beschrijven wat zogenaamd ‘echt’ gebeurd is…het is nog nooit iemand gelukt!

-Omdat je zou willen getuigen van wat echt is, wat echt gebeurd is?

Daar ben je toch vanzelf al moeiteloos getuige van? Waarom zou je dat aan anderen willen overbrengen? Bovendien is de directe ervaring niet overdraagbaar en al helemaal niet middels taal.
Ik beschrijf dus liever dingen die nog niet bestaan…of over wat net niet gebeurd is…
Het schrijven zelf is wellicht een recept om het alsnog te laten gebeuren?

-Schrijven als toverspreuk? Hoe komt u op deze benadering?

Ik verzin het ter plekke, maar het komt voort uit mededogen met al die mogelijke wezens, dingen en gebeurtenissen die niet het geluk hebben te bestaan…ik gun al wat figureert in mijn verhalen om echt te bestaan. Geboren zijn is zo’n zeldzaam & wonderlijk voorrecht waar wij niets voor gedaan hebben…schrijven is een manier om iets terug te geven.

-Hoe verklaart u eigenlijk dat u zo weinig lezers hebt?

Dat is heel simpel…mijn lezers moeten nog geboren worden.
Ik schrijf louter voor de nog ongeborenen en ik kan u verzekeren dat is een miljoenenpubliek. U wilt niet weten wat er allemaal niet gebeurd is, dat vind ik pas echt
duizelingwekkend!

-Maar daar hebt u nu toch weinig of niets aan!?

De enige beloning voor het schrijven is het goddelijke plezier van het scheppen zelf,
een rijkelijke beloning die ik dagelijks ontvang.

-Maar iedere schrijver zoekt toch de erkenning en bevestiging van zijn lezers?

Een schrijver is toch geen hond die op goedkeuring van de baas wacht…een kunstje flikken op commando en dan een beloning achteraf…?

-Je zult ze de kost geven die om die reden schrijven, daar lusten de honden geen brood van!

Je kunt dit ook heel anders benaderen: ik geef liever bevestiging en erkenning aan al wat nog ongeboren is…als een bevestiging vooraf!

Een nogal magische benadering van….

Toverspreuken zijn scheppend geklets dat vooraf gaat aan de schepping, de rest van het denken is geklets achteraf.

-En tijdens?

Tijdens adviseer ik te zwijgen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *