Opgezette tijden, is het weer zo ver.
Het overschot aan tijd vreet het heden kaal.
Verwilderde tijd wordt dan afgeschoten door de jager van de geschiedenis.

De taaie huid van de tijd wordt afgestroopt, gelooid,
opgevuld met het piepschuim van de eeuwigheid.
Dan bij de buik weer dichtgenaaid
(datum van afschot gebrandmerkt op de borst)
tentoongesteld in het museum ‘Opgezette Tijden’

Ontzag schuifelt door de zalen langs geprepareerde jaren.
Het fluistert gedempt; ‘Kijk die horens eens, die dikke oren,

en zie daar die holle gaten waar eens de ogen zaten?’
Ach, kijk die afgesleten hoeven die nooit meer iets hoeven.
En ruik die ver vliegende tijdgeest als odeur in de wind.
Deze tijd is toch altijd het mooiste beest dat er nu voorgoed is geweest.