De betovergrootvader

Waarom we hier zijn is een groot geheim, al wordt dat openbaar ontkend.
Wat niet verwoordt kan worden bestaat gewoonweg niet voor de denker die denkt te denken.
“Wij dwalen niet alleen in de mist, we zijn zelf van verdampte damp, als uitdijend besef”

De tijd is voorbij dat je grootvader zei:
“Droom niet je leven maar leef je dromen,
wat hier nu al is kan nooit meer terugkomen”

Als sterren zo ver is hij weg,
je peinst urenlang bij zijn graf.

“Elke hartslag geeft je bestaanskracht,
je geest lijkt een oceaan van herinneringen,
maar wat nat zijn is tart elke beschrijving”

Als je hartslag zo dichtbij is hij,
een hartslag die je wiegt.

Zovele wegen leiden ons om de tuin.
Al wat je gelooft lijkt echt waar
tot een helder besef jou open maakt.

Je hoort jezelf zeggen terwijl je ontwaakt:
“Soms is geen oplossing het antwoord,
het geheim lijkt een onopgeloste zaak”.

De grootvader die je nooit had,
vertelt je alles wat je nooit kon vragen
en zwijgt je het onzegbare toe met zijn stille stem.

Het geheim is een betovergrootvader:
“Koester het geheim in alles wat je bent
en probeer maar vergeefs te dwijnen”.

(zeer vrij hertaald naar Gregory Page, Ocean of memories)

One thought on “De betovergrootvader

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *