De Bühne

In rusthuis ‘De Bühne’ breng ik als vrijwilliger met een bloemetjesschort koffie rond.
De bejaarde bewoners zijn artiesten van allerlei slag; revuedanseressen, charmezangers, circusvolk, toneelspelers
‘Wilt u soms koffie meneer?’, vraag ik de man op de bank van de conversatieruimte.
‘Zeg soms maar Bert hoor…van circus
Bertini…variëtéartiest…Ik ben op het hoogtepunt van mijn carrière ingestort, ik liet alle borden flikkeren…kon het niet meer opbrengen om alle ballen in de lucht te houden!’

‘Oh, dat wist ik niet…melk en suiker?
‘Nee, zwarte thee…een zenuwinstorting, zo heette dat vroeger…ik trad drie keer per avond op, of de tent vol zat of niet…ik moest wel, zo werkt het circus…en soms nog een matinee…als kind was ik al een zenuwlijder…altijd trommelen met het bestek op de borden en pannen…mijn moeder die trapezewerk deed werd er gek van.

‘Hoe kwam u er dan bij om met borden te gaan jongleren?’
‘Ik moest altijd afdrogen bij de afwas…ja, en wel voor die hele circusfamilie, weet je… kinderarbeid was het..uit verveling begon ik te klooien met de borden!’
‘Ik heb altijd de zenuwen gehad…die borden op een stokje te laten rondtollen gaf mijn zenuwen richting en rust…ik had tenminste ergens controle over…ik werd gek van al dat gereis,die onrust, nergens thuis, steeds weer inpakken en weer wegwezen…’

‘Nog een beetje thee bijschenken, Bert?’
‘Nee, geef nu maar koffie, ik moet nooit meer twee keer hetzelfde hebben sinds mijn instorting’

‘Wanneer ging het dan mis, Bert?’
‘Hoezo mis, het is het beste wat mij is overkomen…controleverlies, heerlijk…ik heb nu niets meer onder controle…wil ik ook nooit meer’

‘Nou rustig maar Bert, het zit u wel hoog hè?’
‘Zeg, wil jij me geen u noemen, wie denk je wel dat ik ben?’

‘Ik denk dat je fantastisch was met die borden-act’
‘Zeker, ik was een natuurtalent met borden, ik begon er met vier en ik eindigde met vijftig stuks, maar ik ben blij dat ik er vanaf ben, van die hele zenuwentoestand!’

‘Wat deed uw…ik bedoel je vader?…..wilt u trouwens nog iets?’
‘Geeft u me nu maar een oude jenever…mijn vader deed messenwerpen en vuurspuwen, een schat van een man, een doetje…veel te goed voor deze wereld,’

‘Wil je straks warm eten Bert?’
‘Ja, maar wel uit een kommetje met alleen een lepel, graag!’

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *