Devote baggernon

vt_devotebaggernon
Anno domini 1361 leefde lekenzuster Izelda, abdis van de naamloze kloosterorde ‘Anonymus Deus’.
In de volksmond werd zij ‘devote baggernon’ genoemd.
De naam Izelda kreeg ze pas, toen ze als abdis werd gewijd.
Zoals veel kloosterlingen ging zij anoniem door het leven.
De vreemde bijnaam kreeg zij door de voorspellende gave, die haar werd geopenbaard in een visioen dat zij had als jong meisje.
Een zondvloed zou het land overstromen en door haar werk zouden mensen gered worden.

Degene die een voorspelling van haar vroeg, verzocht zij om wat aarde mee te brengen.
Deze aarde begoot zij met regenwater.
Op wat er dan kwam bovendrijven, baseerde ze haar voorspelling.
Een voorspelling die zonder uitzondering geruststellend was voor de raadvrager.
Alleen al daarom was ze bijzonder geliefd tot in de wijde omtrek.
Van heinde en verre zochten mensen haar op met aanzienlijke hoeveelheden aarde.

Kwade tongen beweerden dat de devote baggernon helemaal niets voorspelde.
Haar werk zou hooguit hebben bijgedragen aan het ontstaan van de eerste terp in het Noord-Friese laagland, waarop later het Gerkesklooster zou verrijzen.
Met de vele bagger die men meenam, zou de eerste terp zijn opgeworpen.

Feit blijft, dat de terpdorpen vele mensen hebben gered.
Zuster Izelda’s visioen is derhalve wel degelijk verwezenlijkt.
De terpen bepalen het oudste cultuurlandschap van Europa.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *