Fabel van de Ufo


Het Unidentified Flying Object heeft mijn warme belangstelling.
Niet omdat zo verlang naar buitenaardse intelligentie.
Ik verlang in feite alleen naar de aanwezige intelligentie op aarde.
Die intelligentie is in overvloed aanwezig.
Het wordt alleen niet herkend laat staan dat de gebruiksaanwijzing in alle talen beschikbaar is.
Wanneer iemand iets kan onthouden wordt dat als teken van intelligentie gezien,
terwijl hij alleen maar de algemeen aanvaarde afspraak bevestigt, dat kan een encyclopedie ook.
Intelligentie heeft meer te maken met onmiddelijk inzicht in het grote verband.

De Ufo verbaast mij vanwege de aanname die eraan vooraf gaat, namelijk dat wij denken dat wij alle objecten, die op aarde staan en/of rondvliegen begrijpen door ze te categoriseren.
Deze aanname is moeilijk te bestrijden omdat men er in het algemeen rotsvast van overtuigd is dat iets begrepen wordt wanneer het een naam heeft gekregen en tot begrip is gemaakt. In feite wordt alleen het begrip begrepen, verder niets.
Van het levende gebied wordt een landkaart gemaakt,
vervolgens zwaait men trots met de kaart alsof men het gebied kent als de eigen broekzak.

Het voortbestaan van de Ufo is helemaal afhankelijk van het niet kunnen verklaren van vliegende objecten.
Zodra het verklaard is bestaat het niet meer als Ufo,
het verschijnsel is teruggebracht tot een hanteerbaar begrip en daarmee niet meer interessant want de rest van de wereld is immers verklaard door de grote namennoemer.

Dat iets onherkenbaar door de lucht vliegt schijnt extra tot de verbeelding te spreken.
De Ulo , an unidentified lying object, ligt minder in de belangstelling.
Wacht niet op buitenaards bezoek, kijk goed naar al die liggende vreemde objecten waar de aarde mee bezaaid is.
Hoe meer je kijkt hoe meer je beseft niets te begrijpen dan begrip.
Ik snap er niets van.
Er rest mij niets dan onbegrijpelijk zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *