>>
>> Een paar maanden geleden stond er een bizarre foto op de voorpagina.
>> Een pasgeboren baby lag klemvast in een rioolbuis, de buis was deels opengewerkt, >> door een hulpdienst. Het gebeurde ergens in China in een flat. >> Het kindje was prachtig gaaf, een gezond jongetje. Ingebakerd. >> Was het per ongeluk doorgespoeld ?
>> Was de moeder onbewust zwanger geweest ?
>> Buren hadden een baby horen huilen, met het gehuil redde het kind zich. >>
>> Behalve dat het choquerend was viel de schoonheid en de onstuitbare levenskracht >> van het kind niet te ontkennen. Als een lotusbloem uit de modder.
>> Over de moeder weten we niets, niets van haar pijn, haar liefde, niets van haar schaamte, >> haar schuld, haar onschuld ? We weten niets. Is zij gevonden ? >>
>> Wat voor sporen zou dit begin nalaten in het kind ?
>> Het doortrekken van het toilet als ontstaan van een nieuwe wereld. >> Met iedere geboorte wordt er een nieuwe belevingswereld geboren.
>> Het lichaam is een wereldontvanger, die van de verschillende golflengtes ( de zintuigen ) >> een wereld samenstelt.
>> De werking of het disfunctioneren van de zintuigen zijn bepalend voor de belevingswereld. >> Zonder zintuigen geen wereldbeleving.
>> De joodse traditie ziet het sterven van een menselijk wezen als het vergaan van een wereld. >> Dezelfde traditie noemt beschaving, het verdragen van het onverdraaglijke. >> De kleine chinees is zo gezien beschaafd geboren.
>> Het ondraaglijke ondergaan, weggespoeld worden als schadelijk ongedierte. >> Franz Kafka omschreef het mysterie als; het onverwoestbare in ons. >>
>>
>>
>>
>>
>>
>>
>>
>> Verstuurd vanaf mijn iPad