Op papier is het winter, buiten voelt het als lente.
Gevoelskoude is een interessant winters begrip, het toont de discrepantie tussen objectieve metingen en subjectieve belevingen.
Zo kan het veel kouder voelen dan er objectief gemeten is of warmer voelen dan
volgens meting toestaan is.
In de wetenschap is het nog steeds gangbaar om de werkelijkheid te reduceren tot meetbare gegevens. De wetenschapper cijfert zichzelf en alle andere subjecten liefst helemaal weg uit zijn ‘objectieve’ waarneming. Daarom gaat de wetenschap mank,
voorthinkend op één been, het subjectieve been is geamputeerd.
In de levende praktijk van het ‘menszijn’ kan niemand om de subjectieve ervaring heen,
zelfs een wetenschapper niet.

De wereld die ervaren wordt is per definitie een subjectieve zintuiglijke beleving.
Zonder zintuigen geen wereld.
De overtuigingen van de mens spelen daarin een scheppende rol.
Een uur duurt een uur, maar voor de één duurt het eindeloos als je onverdoofd een wortelkanaalbehandeling krijgt, voor de ander die verliefd is kan een uur voorbij vliegen.
De één heeft een afgemeten tijdsbesef, de ander beleeft tijdloze eeuwigheid.
Op papier kom je uit een arm milieu, maar in je eigen directe beleving heb je je altijd rijk gevoeld… Voor de één is alles nog niet genoeg terwijl de ander met niets gelukkig is.
In een menigte kun je je eenzaam voelen en alleen onder een sterrenhemel kun je je met alles één voelen.
Voor de atleet is honderd meter een luttel aantal euforische seconden, voor een kreupele bejaarde is het slopend traject.
Zout in voedsel kan gemeten en gewogen worden, toch zal de ene tong meer zout proeven dan de ander tong, domweg omdat de ene tong meer smaakpapillen heeft.
Muziek is in alle opzichten te meten, maat, tempo, ritme, volume,toonhoogte, harmonie…toch zal de som van deze losse delen niets kunnen zeggen over de beleving van de muziek als geheel. De een zal de muziek als hemels ervaren en de ander ergert zich kapot aan hetzelfde stuk.
Het sterkste voorbeeld is het placebo. Objectief zou het placebo niets mogen doen, geen werkzame stof. Er valt niets te meten. Toch weet de geest subjectief het lichaam te genezen.
Alles wat ons typisch menselijk maakt is geworteld in subjectiviteit.
Verbeelding, creativiteit, humor, reflectie, zelfhelend vermogen.