Verwonderd keek het sleutelgat door zichzelf heen.
Pas nadat ze het vergeefse wachten had opgegeven,
het wachten op de ene passende sleutel die het slot zou openen,
begon het sleutelgat in te zien dat ze al die wachttijd uit puur gegluur had bestaan.
Dat ze dat nu nooit eerder had ingezien…zo’n open deur…
Alweer zo’n pareltje! Dank!