Hemelsbreed


Er is een absolute afstand tussen A en B, die heet hemelsbreed.
(op zich al relatief want bestaat er één absoluut middelpunt van A of B?)
Objectief gemeten is hemelsbreed de enige juiste afstand.
Subjectieve ervaring kent ontelbaar meer afstanden tussen A en B.
De grap is dat al die subjectieve afstanden net zo juist of onjuist zijn als die éne objectief juiste. Het laat de pathologische gekte zien van de objectieve benadering om zichzelf als de enig juiste benadering te zien. Meten is weten dat je gek bent.

Van A naar B met de trein vraagt een totaal andere route.
Met de auto wordt de route en de afstand weer anders.
Op de fiets, te voet, kruipend, te paard, per kameel, op de rug van een draak, een duikboot, zwemmend, op de step, met de helikopter, vliegtuig, luchtballon…
Het levert even zovele routes en afstanden op. Reken daarbij de variabele reissnelheden en de pauzes…pech onderweg…vermenigvuldig dit met de belevingssnelheden en de belevingsafstanden, (het equivalent van de ‘gevoelskoude’) en er blijken evenzovele afstanden als mensen te zijn.

Ook degene die van A naar B vertrekt en daar nooit aankomt in B heeft voor hem of haar de juiste route te pakken. Zelfs degene die nooit vertrekt zit goed.
Het absolute is relatief in de objectieve gedaante van meten is weten en het relatieve is absoluut in haar veelvormige rijkdom van beleving.
Het hele begrip ‘juist’ verliest haar betekenis wanneer elke weg juist is.

Photo: Yves Klein

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *