Dansende bladschaduwen op de muur

wegsmeltend in het jongste licht,

dat dag schijnt te zeggen.

*

Een oud scharnier miauwt,

niemand treedt binnen,

alleen adem tocht.

*

Innig diepe verten

binnen dit allerkleinste,

deze dooier vol leven.

*

Beuken kreunen omberkleurig,

ze zuchten zich heel,

vallen ten prooi aan geluk,

dat gulzige roofdier.

*

Geen enkele verklaring

overwoekert dit geheime pad,

vleugelafdrukken in de lucht.

*

Thuisdwalend in elke bestemming,

overal verwijlt hier hier

deze immensige holte,

onverwoestbaar stil.