Hoed

De oude tovenaar was uiterst behoedzaam. Alvorens werelden tevoorschijn te toveren
toverde hij zichzelf weg in zijn hoge hoed. Sommigen beweren dat hij alleen maar enorm schrok… Hoe dan ook, sindsdien heeft de hoed geen hoofd meer om op te staan. Nu wil het geval : Wij leven binnen deze hoed, het zwarte gat is de opening die we niet zien…waar we niet doorheen kunnen zonder op te lossen. Het heelal schijnt een grote oplossing te zijn, we weten alleen niet voor welk probleem, wellicht geen enkel probleem…? Ons heelal wordt gedragen door deze hoed…een hoeder voor onze kudde. Er zijn er ook die speculeren over onafzienbare kuddes hoeden buiten deze hoge hoed, zou heel goed kunnen… de tovenaar is nooit gezien, maar dit permanente getover is onmiskenbaar betoverend. Een fabelachtig verhaal, nietwaar?
Je zou toch je hoed opeten als het niet waar was.
En als dit hoedje je niet past…zet je het in de glazen kast.
En dan nog: hoed je ervoor dat je nooit betoverd wordt.

One thought on “Hoed

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *