Deze eeuwig jonge zon
streelt al wat huid heeft
met haar lange lichtvingers
heeft niet elke cel een huid,
elk blad, elk steentje?
heeft zelfs ruimte niet een vel,
van duistere nacht zo zacht?
huidig licht, heet dit strelen
wijs eens iets onhuidigs aan?
hoe wijs je naar stilte
als alles hier al op wijst?
Ozamaki©️FutonPress2019
uit:WankeleVerzen, vertaling Miruki Wildesheim
Prachtig! Volwaardige poëzie, kan zo in de volgende druk van ‘De Nederlandse poëzie van de twintigste en de eenentwintigste eeuw in 1000 en enige gedichten’ van Ilja Leonard Pfeijffer!