Het bestaan is niet draagbaar,
daar is het te omvangrijk voor,
handen tekort.
Zelfs vele mensheden zouden ontoereikend zijn om het te omvatten.
Men kan hooguit hier en daar wat aaien en strelen.
Het bestaan is buiten gewoon aaibaar.
Kunst bestaat om het bestaan draagbaar te maken.
Dat is de kunst, een kathedraal gebouwd van draagbare bakstenen.
De draagbare lichtheid van het bestaan draagt de beschouwer.