Kraan

Het oude winterverblijf leeft haar eigen ritme,
de kraan lekt oud vertrouwd.
De bevroren leiding kan net niet knappen.
Het houtvuur knapt tegen het kraanritme in,
ze zijn al eeuwen op elkaar ingespeeld.
Nu nog wachten op een gure winterwind die
op de schrale schoorsteen fluit, melodie blijft uit,
ze heeft zich onder een warm wolkendek verborgen.
De luiken kunnen eraf, de ramen open
in deze decemberlente.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *