Laatbloei

‘Awel ‘maestro’ Bor’ begon mijn Vlaamse pianoprofesseur ironisch;
‘Gij speelt gelijk nen engel maar waar is uwen duvel dan…,
ge moet vanuit uwen reet spelen gelijk een duvel in het nauw! daar wordt dien engel ook nog zoeter van, snapt ge?’
Ik was geshockeerd door zijn woordkeus.
Reet en duivel, uit de mond van de keurige professor, vermaard om zijn fijnzinnige toucher en Bach-interpretaties.

De Maestro had zeer gelijk, zonder enige ironie.
Vanuit de reet gespeeld klonk alles veel beter, echter, gelaagder.
Zonder mest geen gewas, laat staan bloei of vrucht… mijn ouders waren tuiniers. Ik zou het ze uitleggen in tuintermen wat ik daar uitspookte.
Uiteindelijk kwam ik in mijn interpretatiekunst zover dat ik ontdekte dat ik beter mijn eigen noten kon gaan zaaien dan die van anderen te gaan interpreteren, ongeacht of er luisteraars voor waren. Ik ben de professor nog steeds erkentelijk.
Die reet zal ik nooit vergeten en de duivel is mij dierbaar geworden.

Het duurt wel ongeveer tien jaar voor een walnotenboom vrucht geeft.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *