De maquette van zijn atelier-woning laat duidelijk zien dat Mondriaan midden in zijn kunstwerk leeft. Elk vlak van zijn woning is een leeg vel dat de vraag naar de juiste verhoudingen stelt. De vloer is opmerkelijk leeg, kunst om op te lopen, om op te dansen.
Geen scheiding tussen werk en leven.
Alle scheidingen opheffen is de kunst,
ruimten openen, speelruimte scheppen.