De beste man werd verdacht van onschuld.
‘Ik heb niets gedaan’ verdedigde hij zich tegenover de rechter.
‘Dat klopt’ oordeelde de rechter ‘u hebt niets gedaan om het slachtoffer te redden’

‘Ik moet u dus veroordelen omdat u onschuldig bent’
‘Maar ik kan er niets aan doen dat ik onschuldig ben en nalatig was’
‘Dat ontslaat u niet van de verantwoordelijkheid’
‘Maar ik als ik ontoerekeningsvatbaar was’
‘Dan nog moet de maatschappij tegen u beschermd worden.’
‘U vermoordt hiermee de onschuld’
‘Welnee, dit soort onschuld hoort in preventieve hechtenis’
‘Maar, rechter ik heb niets gedaan en ik beloof het ook nooit te doen’

‘Preventieve hechtenis zal u bescherming bieden tegen de boze buitenwereld.’

‘Maar rechter!’
‘We hebben niets aan uw soort, daders hebben we nodig!’