Het vuur van de herinnering brandt altijd nu.
Elk verleden wordt nu op dit moment opnieuw actueel of niet.
De zwaluw van de lucifers doet mij een verjaardag herleven, als ik een vuur maak.
Twintig jaar geleden, fietsend op een nieuwe fiets over de dijk van het Nesciaanse Durgerdam richting Uitdam.
Windje mee, ik hoefde nauwelijks te trappen, na de laatste dijkhuisjes van Durgerdam vloog er opeens een hele zwerm zwaluwen kilometers met me mee tot aan het gemaal van Uitdam.
Ze zwermden ruisend naast en rondom mij, het begin van zomaar een zomer.
Even werd de ambitie die ik nooit had gekend vervuld, een zwaluw te zijn.
Het zijn de beste ambities, die zich spontaan waar maken, ze ontbranden vanzelf.
Het mooiste verjaardagsgeschenk kwam van de zwaluwen.
De zwaluw op het luciferdoosje herinnert mij altijd aan die fietstocht
en aan de brandende ambitie om vuurtjes te stoken.