Wie is nu eigenlijk Bor van Geenen? Geen hond weet wie hij is, misschien is hij wel een zij?. Er zijn wel meer hondjes die Kees heten, maar er is er maar één die Bor heet.
‘Buiten de hond hou ik het meest van boeken, binnen de hond is het te donker om te lezen!’
also sprach Groucho Marx, overigens geen familie van Karl, desbetreffende Karl verdiende overigens wel een kapitaal met zijn gelijknamige boek, maar dit nu even terzijde.
Als schrijvend pseudoniem heb ik mijn voornaam te danken aan een voornaam niet-menselijk dier, namelijk de eerder vernoemde hond Bor.
Van mijn moeders achterkant heet ik ‘Van Geenen’ hetgeen ik altijd een buiten gewoon fraaie naam heb gevonden, van binnen heb ik nooit een naam gehad…maar ook dit terzijde.
Mijn pseudoniem, -nom de plume in het Frans- had dus alleen nog geen voornaam, Frans leek mij geen optie, dat klonk mij te vrolijk.
Door mijn ontmoeting met mijn kwispelende inspirator wist ik het opeens; Bor van Geenen, zo heet ik en niet anders, ofschoon Anders ook wel een mooie naam is…maar ter zake!
Bor is niet zomaar een hond, hij spreekt voor zich, en wel… telepathisch.
Hier op de bovenfoto ziet u hem met bril, let wel; een leesbril…niet dat hij kan lezen… Professor Bor geeft namelijk lezingen.
‘Het leuke van telepathie is’ ,laat Bor weten, ‘is dat je gewoon lekker thuis op de poef college kunt geven’
Prof Bor bekleedt inmiddels een leerstoel, dit terwijl anderen bv. liever leren stoelen bekleden om televisie te bekijken, maar dit terzijde.
Dat dit een sterk verhaal is wil ik best toegeven, maar ik kan het niet wonderlijker voorstellen dan het al is.
Een veelgestelde vraag is: ‘Wat doceert Bor nu eigenlijk wanneer hij college geeft?’
Wel, wat hij doorgeeft kan van alles zijn, zoals de inhoud van ‘Openbaar Geheim’ laat zien, maar de feitelijke overdracht betreft de telepathie zelf… Bor doceert aan iedereen die zich op zijn kanaal weet af te stemmen. Soms gebeurt dat spontaan, zoals bij mij het geval was. Sommigen hebben een lijntje met God. Wel, zo heb ik een lijntje met Bor.
Ik krijg aan de lopende band teksten van hem door, het is werkelijk een medium op vier poten.
Nooit hoef ik zelf iets te verzinnen, het is alsof hij mij souffleert wat ik op moet schrijven.
Een andere brandende kwestie is: ‘Als Bor niet kan lezen, waarom draagt hij dan een leesbril?’
Het is gebleken dat gedachtenoverbrenging makkelijker gaat wanneer Bor een bril draagt, om het ‘kanaal’ te optimaliseren, het geeft een soort focus. Hopelijk is deze kwestie bij deze geblust.
Nu zijn er ook mensen die telepathie geklets in de ruimte vinden…
‘Inderdaad’ zeg ik dan, ‘ dat is precies wat telepathie is, maar dan nog…elk geklets in de ruimte, of het nu hoogwaardig is of nonsensicaal, het komt wel tot ons middels mentale teleportatie.
Vroeger had je het een muze genoemd, nu weten we wel beter: het is gewoon Bor, die hond is niet normaal, hij is paranormaal!
Dat schuif je niet zomaar terzijde…