Onderhuur


Ooit verhuurde ik een bovenkamer aan een obscuur personage.
Hij was komen aanwaaien, zocht onderdak voor zijn kind.
Voor ik er erg in had, had hij de gemeubileerde ruimte helemaal uitgewoond.

Hij was nogal een uitgeblust figuur, had een kind dat veelal sliep.
Ik werd gewaarschuwd dat zijn kind licht ontvlambaar was.
Huur werd niet betaald.
Gaandeweg werd het meubilair — geërfd van mijn ouders — uit het raam gegooid.
Gebrek aan geluidsoverlast was aan de orde van de dag, de stilte was om te snijden.

Met zachte hand probeerde ik hem eruit te zetten, maar hij verschanste zich in zijn onneembare fauteuil.
Ik gooide een steen door mijn eigen ruiten, sloeg een spijker door de muur om mijn nieuwe zelfbeeld op te hangen.
Geen enkele reactie, de huurder verschuilde zich achter zijn krant.
Vervolgens probeerde ik een gat in de vloer te zagen waar hij zat, maar ik had de plek verkeerd ingeschat.
Met een sloopkogel ramde ik vervolgens de pui aan puin.
Het peertje aan het plafond slingerde woest heen en weer.

Plots was er die zee van vuur.
De hele bovenkamer brandde af.
Het kind was ontvlamd.
De bovenkamer werd onbewoonbaar verklaard en vreemd genoeg onverklaarbaar bewoond.
Maar door wat of wie?
Het duurde een tijd voor ik naar boven dorst om te gaan kijken.

Tot mijn verbazing vond ik daar het kind.
Een spelende kind, in de open ruimte.
Onverwoestbaar.

3 thoughts on “Onderhuur

  1. Wauw! Prachtig, Bor! Het kind dat ontvlamt en de huurder verdrijft… of doet oplossen. Heel mooi verwoord en getekend. Een vraagje: zijn jouw tekeningen al oud en inspireren ze je tot schrijven, of maak je de tekeningen bij de tekst?

    • Ja mooi, dank je. De tekeningen zijn 25 jaar oud, als dagboekje bijgehouden, zonder tekst.
      Nu gebruik ik ze soms als aanleiding. De tekst gaat dan vaak ook over hoe het toen was,
      en waar ik toen niet de woorden voor had.

  2. Mij trof weer zo’n prachtige BOR-zin in ‘de onderhuur’. Zelfs voor de tweede keer lezen moest ik lachen. Gebrek aan geluidsoverlast was aan de orde van de dag, de stilte was om te snijden . Briljant!

Laat een antwoord achter aan openbaargeheim Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *