Tot mijn verheuging werd mij na de laatste publicatie over Gregor Bazel (Polystyreen zelfportret) dit tot nog toe onbekende werk van hem toegestuurd.
De afzender beweert dat Gregor bij haar in de kleuterklas heeft gezeten en destijds al een hartstochtelijke liefde voor Wasco tentoonspreidde.
Zij bleef zijn ontwikkeling op de voet volgen en kocht dit werk op de eerste expositie na zijn afstuderen, in het voormalig postkantoor.
Het legendarische postkantoor dat later uitvalsbasis zou worden van de Wasco-beweging.

Het werk heeft geen naam, is ongesigneerd, maar draagt onmiskenbaar alle onderstaande kenmerken van Gregor Bazel’s werkwijze.
Uiteraard weer uitgevoerd in waskrijt op industrieel strokarton.
(Ongemengde technieken)