Het is het een of het ander, daar zit niets tussen.
Geen van beiden of allebei wel is geen optie.

Je moest altijd al kiezen tussen het een of het ander.
Dat maakten ze je wijs, wisten zij veel.

Er blijkt ook nog een derde weg.
De weg van het weg-zijn.

Je kunt in het gene blijven.
In het midden, de lege middenweg.

Daar ligt de ruimte die beide keuzes van binnenuit omvat.
Je blijft in de ruimte die de breuk verenigt.

Je kunt nu rustig om de keuzes heen wandelen
Ze van alle kanten bekijken, de keuze maakt zichzelf.

Is er een dilemma, zwem dan even in de tussenzee van ruimte.
Daar doen zich allerlei mogelijkheden voor die niemand kan bedenken.

Niet kiezen is ook een keuze, klinkt logisch, maar de praktijk is anders en rijker.
Die praktijk ervaar je pas als je geen haast hebt en ruimte geeft aan niet-weten.

Ik kende een gelukkig jongetje dat ieder dilemma oploste met: “Ook!”
Welke kleur van de regenboog vind jij het mooist? “Allemaal!”