Openlucht licht


Zie de schaduw als roofvogel.
Wat is er mooier dan een wolkenschaduw die met een noodgang over het Hollandse land zeilt op jacht naar het licht?
Of zie schaduw als een schaap in wolfskleren dat de lichtwerking verhevigt en diepte geeft aan het beeld.
Schapenwolkjes belichten de donkere kant, de schaduwzijde.

Het hooggebergte van Hollandse luchten is al vaker bezongen, evenals het Hollandse licht, de reflectie van watermassa op het wolkendek.
De schilderijen van de oude meesters zijn levende getuigen,
ze vormen een stille geschiedenis van de waarneming.
Het is vreemd dat deze werken in kunstlicht worden getoond en niet in het levende daglicht.
Wanneer deze werken in levend licht hangen dan leeft de hele atmosfeer in het schilderij mee met het fluctuerende zonlicht.
Worden ze getoond in kunstlicht, ook wel betonlicht genoemd, dan verstijft het hele schilderij.
Het wordt een ‘freeze’ van de levende waarneming van de schilder.
De levende ervaring die een schilderij kan geven wordt gereduceerd tot een ‘objectief’ beeld, een plat plaatje.

Er bestaat natuurlijk geen ideaal beeld van een schilderij.
Het levende licht dat haar belicht en niet in de laatste plaats het levende licht in de beschouwer is de poort tot de levende directe ervaring.
In openlucht licht ademt het schilderij mee met het toeschouwende.
Waarneming is niet vast te leggen in een schilderij, het nodigt uit tot de directe ervaring.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *