Ik lees graag in het vergeten werk van F. Wildesheim, doorspekt met aforismen.
De man heeft vele onzichtbare dingen gedaan in zijn leven, maar nooit gewerkt. Wildesheim was in zijn tijd de eerste pensionada, geen pensioen, niks nada. Het is raar om in de verleden tijd over Wildesheim te schrijven. Hij zou nog heel goed in leven kunnen zijn, maar hij is volledig uit beeld verdwenen. Dat was ook zijn enige ambitie; volledig uit beeld verdwijnen… Eerlijk gezegd staat ook niet vast dat Wildesheim een man is…was?

“Werken is het beoefenen van de nobele kunst om nooit iets te doen wat je fijn vindt, en dat tegen betaling van smartegeld”

“Doe dat wat je fijn vindt, zo fijn dat je het ook gratis zou doen, omdat je het niet laten kan. Wie zo te werk gaat zal nooit werken”

“Het horloge is als de zweep van de slavendrijver, maar dan zonder slavendrijver, het horloge werkt zelfstandig en slaat de drager met de tijd om de oren”

Dat klinkt wel erg gemakzuchtig, we hebben de tijd toch nodig? , zo klinkt vaak de kritiek op Wildesheim.

“Ja, wat zou we zonder de tijd zijn, we zouden ronddobberen in de eeuwigheid, wat een straf!”