in het vergiet ligt de oogst aan indrukken van het afgelopen jaar uit te lekken
samen met de onverteerde resten van voorgaande jaren
vocht sijpelt weg uit het vruchtvlees
het uitlekgewicht lekt zich lekker licht
de vruchten van het jaar worden ingemaakt als zoete herinnering
en bewaard voor de nog ongeleefde jaren in het verschiet
onverteerbare indrukken blijven liggen,
te mooi, te beschamend, te onherstelbaar
dankzij de gaten in het vergiet vergaten we,
vergoten we het grote vergeten
gaten in het vergiet worden gelukkig nooit gedicht
ze scheiden het tijdelijke van het blijvende
probeer maar eens het getuige-zijn te vergeten
keer op keer zul je getuige zijn van het eerste weten