Het bruikleen lijf wordt bereden door niemand minder dan moeder natuur…of iemand die daarop lijkt te lijken. Zat zij dan eigenlijk al die tijd al aan het stuur, wist jij veel?
Dat eigengereide zelf rijden bleek pure zinsbegoocheling of een wonder.
Had je dan altijd al een voertuig met chauffeur?
‘Ja’ zegt ze tegen jou via de achteruitkijkspiegel, ‘je wordt geleefd en zonder reden deze belevingswereld rondgereden…geniet van het uitzicht!’

‘Kijk maar voor je!’ ,roep je huiverig, ‘niet rechtdoor dwars over die rotonde!’

‘Er kan je niks gebeuren, ik rij toch onverzekerd…onzekerheid is de weg!’ ,zegt ze lachend terwijl ze met losse handen sierlijk het tegemoetkomende menselijk verkeer ontwijkt… ’enne trouwens…ik ben geen oud wijf en ook niet je moeder, ik ben jou, je oorspronkelijke natuur, verder niets persoonlijks hoor!’