de dingen hebben randen
als eilanden liggen ze hier
binnen hun kust van buitenkant
de zee van ruimte tast hun kustlijn af

onze blik rust op de dingen
op hun oevers van eindigheid
zie de tuit van de theepot op het punt staan
van sierlijk naar nergens te vertrekken

dit gedicht ligt hier als een kade vol rijke ladingen
klaar om te worden gelost in het lezen
van willekeurig welk ruimtewezen

ongekende vrachten komen hier aan
om zich zintuiglijk te laten beproeven

sta op de uitkijk van deze papieren kade
je leest als ruimte al deze dingen
terwijl je blijft waar je altijd bent geweest