Je bovenkamer was ooit een kraakpand waar in de hal een kaal peertje uit het plafond groeide. Regelmatig was het lampje uitgegloeid. In het pikkedonker klom je dan op een stoel om de dode lamp als een sambabal aan de draad wild heen en weer te schudden voor gebruik. Altijd na de meest heftige beweging flitste het licht aan. Het gloeidraadje smolt weer aanéén. Nooit kocht je een nieuwe lamp. Het kraakpand werd door een projectontwikkelaar opgekocht en met de grond gelijk gemaakt. De plek bleef leeg, het project kwam niet van grond.
Zo’n ruime kamer had je nog nooit gehad.
Sindsdien wist je bij ieder probleem: Schudden voor gebruik.

Elk probleem lost op in het licht waarin het verschijnt.
Zelfs niet oplossen gebeurt in hetzelfde licht.