Vaalt

Hersenen vertonen een grote gelijkenis met het darmstelsel, vond men in de vroege middeleeuwen. Gedachten en denkbeelden zouden door de hersenflora weer verteerd worden tot geestelijke mest. Het toont ons hoe heerlijk plastisch en organisch men toen nog dacht. Deze denkbeeldige mest diende dan weer als geestelijk voedsel die door de eigen bestaansgrond kon worden opgenomen om nieuwe producten van de geest te kweken. Zo verklaarde men ook hoofdpijn als zijnde buikpijn, hersenkrampen als gevolg van onverteerbare gedachten of wanen. Het is maar de vraag of wij inmiddels zoveel beter inzicht hebben gekregen dan deze boeren benadering.
Het hoofd als composthoop zie ik nog steeds als een vruchtbare visie. Vruchtbaarder dan de mens zien als een zielloze machine, die beter geprogrammeerd dient te worden en om voort te leven verdovende middelen nodig heeft. Meditatie is een mestvaalt waaronder langzaam vloeibaar goud wegsijpelt in de bodemloze bestaansgrond.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *