1

Elk mens is 1 wilde bloem in het veld, 1 zeld-
zame mogelijkheid, 1 malig als 1 ling.

Pluk bloem niet, voor in je kale vaas, ruk bloem niet
met wortel en al, om als kasplant in je vensterbank…

Jammer niet van oh, wat issie mooi, als 1 droogbloem
in je plakboek met 1 mooie dooie praatnaam erbij.

Het mensenherbarium zit vol mismaakte mensbloemen,
als vlinders vastgeprikt, dood door pervers eerbetoon.

Laat staan in het vrije veld, de bloem, in rust verkwijnen,
ze vraagt geen roem, geen bewonderende blik.

Geen gedetermineer, geen soortbepaling, het 1 nige
wat bloem wenst is 1 bezoek van dat wat zalig zoemt

in dat zoemen komt alles bij 1.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *