Twee keer schept vorm.
De eerste keer lijkt het nog nergens op.
De tweede keer lijkt op de eerste, ze bevestigt de eerste.
De eerste keer is het magische scheppingsmoment
van een lukrake impuls, een nog doelloze poging.
Herhaling maakt vorm, bestaansvorm.
De tweede keer maakt dat de eerste keer de bedoeling lijkt.
Het geheugen maakt die herkenning mogelijk en schept ook
de verwachting en de verheuging op de derde keer.
De derde keer is het vieren van de vorm.
Nu is het de kunst om deze vorm bewust te vergeten.
Door het vastleggen van de vorm kun je het loslaten.
Ruimte voor een nieuwe poging…
Photo:Jelle Touw © 2017