Dun

De man van de straat zag het even niet neer zitten en liep bij de opticien naar binnen voor een oogmeting.
‘Er mankeert niets aan uw ogen, maar uw geestesoog is zo goed als blind’ ,constateerde de optometrist.
‘Dat kan ik mij niet voorstellen’ ,zei de man.
‘Nee, dat klopt u hebt geen voorstellingsvermogen, geen verbeelding’.
‘Ja, dat klopt wel, ik ben altijd een heel gewone jongen gebleven’.
‘Dat is op zich wel weer bijzonder, maar ik kan u daarvoor geen bril aanmeten’
‘Is er niets aan te doen?’
‘We kunnen u hooguit een hersenspoeling aanbieden, het punt is wel…dat we niet instaan voor het eindresultaat en het kost u …niets…’
‘Ok, maar als het resultaat niet bevalt krijg ik dan niets terug?’
‘Uiteraard, maar als het bevalt zit u er wel blijvend aan vast.’
‘Krijg ik dan nieuwe overtuigingen door die hersenspoeling?’
‘Nee, integendeel, we spoelen alle denkbare overtuigingen weg die u denkt te hebben, om het gat weer vrij te maken.’
‘Het gat? ,dus ik blijf wel met een gat zitten?’
‘Hopelijk wel, als de spoeling slaagt’
‘Hoe groot is de kans van slagen?’
‘Wel, onze spoeling is heel dun, het dunst van alle spoelingen.’
‘….en dan wat moet ik dan met die verbeelding?’
‘Ja, daar kunt u zich nu niets bij voorstellen, maar na de behandeling alles!’

Haaks

Een van de vreemde conventies in de kunstwereld…alsof er ook nog een echte wereld daarbuiten bestaat?…kennelijk zijn dat toch echt twee gescheiden werelden of willen ze ons dat graag doen geloven…
Die vreemde gewoonte betreft de haakse hoek. Hou je haaks! Waarom moeten schilderijen altijd haakse hoeken hebben en rechtlijnige randen? Waarom geen trapeziumvorm? Vaak is het standaardformaat volgens de gulden snede vastgesteld.
Er is vast wel een gulden snede van de scheefheid te vinden. Ik hou wel van mooie schuinte en glooiende lijnen. Als alle vormen mogelijk zijn waarom zou de kunst zich dan laten bepalen door een ingesleten gewoonte.
Zou de conventie van de haakse hoek wellicht verband houden met de uitvinding van het raamkozijn? Even kort door de kromme bocht: heeft de mens te lang uit het venster gekeken zodat hij een raamwerk in zijn geestesoog ontwikkelde?
Als ik kijk zie ik nooit een raamwerk. Zelfs niet als ik door een klein venster tuur.
De randen van mijn gezichtsveld zijn een soort van vaag ei met diffuse randen.
Maar dat zal wel een oogafwijking zijn. Veel kunst ontstond ten gevolg van oogafwijkingen, dus bevind ik mij in goed gezelschap. Ik weet het niet.

Mooi

Hij was een onbelijdend vergeetariër. Soms merkte hij als gast tijdens een diner dat hij op het stoffelijk overschot van een dier zat te kauwen. Als mensen er lucht van kregen dat hij geen vlees at voelden ze zich meteen veroordeeld of aangevallen. Vervolgens kwam hij in de situatie dat hij zich moest verdedigen. Waarom hij dan geen vegetarische schoenen droeg? Eigenlijk dacht hij er nooit over na. Hij vond er niet veel van, behalve dat het niet nodig was om op dieren te kauwen. Als hij er dan toch eens over nadacht leek het hem toch vooral een esthetische kwestie. Het was gewoon lelijk om dieren te slopen. Dieren die zo mooi in elkaar zaten. Waarom zou je die uit elkaar halen. Elk wezen was juist meer dan de som der delen…Daarbij kwam ook nog het vage besef dat dieren je eigen evolutionaire voorouders waren. Was je geen ondankbare hond als je je eigen voorouders op at aan wie je zoveel te danken had? Wel hij wist maar al te goed dat je de carnivoren met esthetiek helemaal op de kast kreeg. Die zouden meteen de conclusie trekken dat ze voor lelijk werden uitgemaakt. Dat het om goede smaak ging, hoge en lage cultuur, dat lag te gevoelig.
Het beste was toch om niets te laten merken en je af en toe door de lelijkheid heen te bijten. Goede sfeer aan tafel was toch het belangrijkste ingrediënt van het gerecht..?

Wat moest schoonheid trouwens zonder lelijkheid, zonder lelijkheid ontbrak elke referentie. Zou smaak iets te maken hebben met esthetiek. Is wat lekker smaakt ook mooi? Kan iets wat er heel mooi uit ziet heel vies smaken? Neem maar eens een hapje van de zonnebloemen van van Gogh, dan weet je het. Het duurste, lelijkste en bekendste werk van de Hollandse meester, vond hij. Maar waarschijnlijk had hij geen goede smaak. Anderzijds, dieren slopen vond hij ook weer geen kunst.

Kind

Geschiedenis is meestal de beschrijving van het onwenselijke,
menselijk misverstand en onvermogen, gebeurtenissen die beter
nooit hadden kunnen plaatsvinden. Geluk kent geen geschiedschrijving,
het laat geen sporen na. Geluk is net als gezond zijn zonder noemenswaardige kenmerken, het heeft aan zichzelf genoeg. De geschiedenis van een gelukkig volk
is een ongeschreven boek, er valt te weinig te melden.
Welzijn is de bijl aan de wortel van de geschiedkunde.
Daders schrijven geschiedenis door het doden van ‘de anderen’.
Gelukkigen gaan liever op in de vergetelheid, zij houden van hun eigen
dood alsof het hun enig kind is. Soms kunnen ze zich zelfs verheugen
in die wedergeboorte van het lichaamsloze.
De blik van de jager is wijds. Zo overziet hij het hele gebied.
Zijn oog merkt alleen datgene op wat beweegt.
Wat niet beweegt bestaat niet in het oog van de jager.

Neuron

Wat is een gedachte anders dan denkbeeldige jeuk in het hoofd?
Sommige ideeën kriebelen echt hemeltergend leuk of irritant.
Dan probeert de geest zich daar te krabben met behulp van een ander idee,
hetgeen weer verse jeuk veroorzaakt. Een heel geestig verschijnsel.
De beste denksels, vaak vraagvormig, kietelen zo erg dat je er niet bij kan.
De hele geest krijgt dan de slappe lach. Het lijkt wel een neuronenfeest van oplichtingen, zo feeëriek. Je kunt niet eens krabben met een andere gedachte want het is nergens niet.  De hersenen liggen daarna lam en vredig bij te komen van de stuip. Neem de jeuk serieus, dat geeft de beste lach.

Coach

Laten we even terugblikken op jouw jaar waarin je de concurrentie het nakijken hebt gegeven, hoe kijk jij daar nu zelf tegenaan of beter gezegd: op terug?

Ten eerste: ik kijk altijd vooruit…nooit terug, maar je moet hard trainen om geen verkeerde fouten te maken, en zodra je moe wordt van fouten voorkomen doe je iets goed fout, dus moet je die overconcentratie wel ontspannen performen.

Natuurlijk, maar je kunt ook de juiste fout maken op het goede moment, het is allemaal psychologisch spel, maar hoe geef je ze het nakijken?

Kijk luister, als jij de tegenpartij kunt laten winnen, dan heb jij absolute macht over het spel….daarbij, iets kan alleen slagen wanneer het succes heeft….dus je moet de tegenstander voor je laten werken, door hem met één nul voor te laten staan zal hij aandachtstechnisch verslappen en dan sla je toe…twee nul kan ook nog, maar drie nul wordt tricky.

Ja, dus het geheim zit hem in het falen om te verliezen…?

Inderdaad, succes is feitelijk niets anders dan er langdurig maar niet in slagen om te falen…door de omstandigheden uit te schakelen kun je altijd winnen, eigenlijk versla je de omstandigheden…dankzij de juiste tegenslagen te incasseren kun je een effectieve strategie ontwikkelen…het beste plan is je vooraf voornemen om elke moment je strategie aan te passen…

En je coach…is dat een vaste toegevoegde waarde binnen jouw crew?

Ach, het kan geen kwaad en als het ook nog helpt dan is dat beter dan dat het niet helpt en nergens goed voor is.

Sproet

Photo:JelleTouw©2019

Waar of we dan wel geweest waren gisteravond, vroeg de vergeefse bezoeker gepikeerd. Hij had wel tig keer gebeld en op het raam geklopt…er had licht gebrand,
dus hij wist wel zeker dat we thuis waren.
Wij zaten gewoon in Haarlem op de bank enzo.
En wat of we daar dan wel deden…?
Gewoon om de verjaardag van de hoestende hond te vieren met z’n zessen.
Jaja, en wie der dan nog meer bij waren…bij die feestelijke gelegenheid?
Ja, nou eh ,Bir Bor en alle beide baasjes.
En dat moest hij zeker geloven…waarom was hij dan niet uitgenodigd?
Gewoon omdat je geen hond hebt die van je houdt.
Nee, dat was ook wel weer waar.
Maarre, hoe ware jullie dan daar gekomen met dat pokkeweer?
Op winterbanden tuurlijk, net der op laten zetten, voor een prikkie.
Nou, goed dan…en waarover gepraat, zeg op.
Euww, we hebben het veel over jou gehad, toen je nog zoveel rum zoop weetje nog en geen maat kon houden.
Nee, dat weet ik niemeer, maar ga verder, ik wil alles weten.
Luister, we waren echt niet thuis, maar als het wil weten: Bor werd gehuldigd met een medaille en zak snacks omdat-ie vanaf elf uur schaatsen had gekeken. Die krullebol met sproeten, zo noemt Bir hem altijd, hoestte een ontroerend dankwoord op terwijl wij de rumfles helegaar leegzopen, bij de verjaardagspompoentaart bespraken we de zich herhalende geschiedenis, ik zei nog: het is toch net alsof je naar hetzelfde rondje schaatsen zit te kijken, het enige verschil is de eindtijd.
Jaja, homaar nou weet ik het wel! ,zei de vergeefse bezoeker gekwetst, gewoon een heel gezellige avondje waar ik natuurlijk weer eens niet bij mocht zijn, domweg omdat ik geen hond heb!

Dorst

‘We lezen het milieu kapot, elke gelezen volzin is weer een ademtocht minder voor onze kleinkinderen!’ ,aldus een vermaard cultuurpublicist van het publieke meningencircus, die het begrip ’tsunamisme’ op de kaart heeft gezet…de neiging om alles wat teveel is tot tsunami te bestempelen.
De mensheid wordt doodgegooid met boeken. Door boeken zien wij het bos niet meer. Het bos is gekapt om er boeken van te maken. Wat is een bibliotheek anders dan alfabetisch gerangschikte houtpulp? Er waren ooit schrijvers die sneller konden schrijven dan god kon lezen. Nu verschijnen er meer titels per dag dan god kan archiveren. De angst dat het gedrukte boek zou verdwijnen is een groot fabeltje gebleken. Het aanbod is niet bij te lezen. Dat het boek gepromoot moet worden is natuurlijk een bizarre en overbodige reddingsactie. Alsof je bij een watersnoodramp alle kranen open zet om de vloed een beetje te helpen…omdat de mensen leesdorst hebben. Het boekenweekgeschenk blijkt elk jaar weer het meest ongelezen boek, bij voorbaat ramsjwaardig. Hoeveel bos had er nog kunnen staan als dit jaarlijkse geschenk achterwege was gebleven? Dat de opwarming van de aarde verband houdt met de grootschalige literaire houtkap valt niet langer te ontkennen? We lezen achter de feiten aan dus moeten we kiezen… ademen of lezen.
De cultuurpublicist heeft moeten onderduiken vanwege bedreigingen aan zijn adres.
Sommige activisten hebben al leesvoer over de omheining van het lezersreservaat geworpen.

Manual

Volksstammen jagen geluk en vrijheid na omdat ze niet weten wat geluk is.
Dat maakt ze zo onvrij en vatbaar voor manipulatie. Onzekerheid is in de
perceptie van de zoeker dat wat vermeden moet worden om gelukkig te worden.
Wat is er heerlijker dan een autoriteit die zegt wat je moet doen en die je belooft
jou dat te leveren waardoor je gelukkig wordt? De levende werkelijkheid is dat
er geen gebruiksaanwijzing is voor het leven en dat er geen autoriteit buiten jou is
die kan vertellen wat goed leven is. Een ‘users manual’ vernietigt onmiddellijk het
vrij zijn, net als handleeskunde die aan jou voorspelt hoe je leven zal verlopen.
Vrijheid is onzekerheid, het is het vrij zijn van welk concept dan ook, inclusief het concept vrijheid. Gelukkig zijn weet niet wat geluk is, geluk kent geen tweede.
Vrij zijn wil ook zeggen dat er geen zoeker is die een strategie volgt om te krijgen wat ze nodig denkt te hebben. Er is alleen nog vinden. Dat er geen zoeker is wordt gevonden.