Aandachtseconomie komt neer op het vermarkten van de geest.
Het is vissen met virtueel aas.
De vis hapt in de nepvlieg die alles behalve voedzaam is en alles behalve vervulling geeft.
In het land van de ongewenste financiële mogelijkheden is aandacht een betaalmiddel:
‘You have to pay attention’
Het is vissen met virtueel aas.
De vis hapt in de nepvlieg die alles behalve voedzaam is en alles behalve vervulling geeft.
In het land van de ongewenste financiële mogelijkheden is aandacht een betaalmiddel:
‘You have to pay attention’
Je betaalt met jouw aandacht voor reklame en je betaalt in dollars voor het ‘echte ding’ of voor een virtueel ding… Dat ding is zelden de vervulling van een wezenlijke behoefte.
Wie aandacht weet te vangen en gevangen weet te houden wint.
Of het aas negatief is of niet maakt wel zeker uit.
Negatief scoort namelijk veel beter, omdat het smaakt naar angst, de meest verslavende smaakstof. Vertrouwen smaakt nergens naar… of zo je wilt naar alles.
Het enig wezenlijke kapitaal in een menselijk bestaan is aandacht.
Weinig mensen ontdekken dat, ze raken verslaafd aan afleiding.
Ze zijn gaan geloven dat het om dingen draait.
Dan is het lastig te ontdekken, omdat het aandacht voor de aandacht vereist. Aandachtseconomie is er alleen om de aandacht af te leiden naar een virtuele vlieg, wie hapt zit aan het haakje en wordt aan het lijntje gehouden of in het leefnet.
Weinig mensen ontdekken dat, ze raken verslaafd aan afleiding.
Ze zijn gaan geloven dat het om dingen draait.
Dan is het lastig te ontdekken, omdat het aandacht voor de aandacht vereist. Aandachtseconomie is er alleen om de aandacht af te leiden naar een virtuele vlieg, wie hapt zit aan het haakje en wordt aan het lijntje gehouden of in het leefnet.
Beeld:Teun Hocks
