
Onze koningin heeft geen bladeren…wel groene stengels
die zich een weg banen door het huis als je ze niet rondleidt.
Ze ademt door haar luchtwortels en ziet er plantaardig gezegd: niet uit.
Lelijk als de nacht…ware het niet dat ze nu voor het eerst in acht jaar bloeit.
Met 1 bloem die zich rond middernacht opent en ’n zwaar aroma verspreidt.
Tegen de ochtend sluit ze zich om voorgoed te verwelken.
Het zegt iets over het engelengeduld van mijn belevingsgezel die acht jaar
onze koningin op haar wenken heeft bediend,
haar dankbaarheid is omgekeerd evenredig met die acht jaar.
Een hand met groene vingers blijkt gauw gevuld.
Onze nachtvorstin mag nu zijn verwelkt.
Mijn Prinses van Dag en Nacht is in de bloei van haar leven.