Maand: november 2024

door

Bananenrelikwie

Naast de bananenrepubliek van de kunstwereldspeculanten is ook de bananenrelikwie is nu een virtueel ‘feit’.
Doordat de koper de cryptodure ducttapebanaan ritueel heeft opgegeten en via zijn kunstzinnige spijsverteringskanaal weer aan onze kunstwereld heeft teruggeschonken is het helder geworden dat het eigenlijke kunstobject het reepje duct-tape is…een tastbaar fysiek residu.
Volgens de voorspelbare verwachting is zal dit school gaan maken, naast de stapel & stortkunst en de kunst per strekkende meter zal duct-tape-art vanaf nu overal en ergens in ons oog springen.
Na de banaan kan voortaan alles aan muren geplakt worden…aan lantaarnpalen, op treinen, auto’s, aan plafonds, aan etalages…
Met een rol tape is iedereen kunstenaar en welk object dan ook wordt eenmaal geplakt van onschatbaar belang.
Duct-tape blijkt bij nadere beschouwing en drager van diepzinnige betekenis. Want wat is betekenis anders dan samenhang, dat alles met elkaar verbonden is wordt belichaamd door deze plakkerige lijmstrook? Betekenis is lijm, lijmen is betekenis geven.
Lijm geeft verband, ook al is het een noodverband.Behalve deze lijm-openbaring brengt de DT-banaan ook nog eens de nieuwe waarde van kunst aan het licht, ook al is het kunstlicht…
Die nieuwe waardebepaler is de Crypto-munt. Die geheime, verborgen
virtuele valuta, met als kenmerk dat ze een lege dekmantel is die niets verbergt. Er schijnt een geheim onder de mantel schuil te gaan.
Het mysterieuze is…dat er niets te verbergen valt….
Behalve wellicht die andere ontastbare lijm, die alles verbindt….
het benul of wel bewustzijn.De kernvraag is wel:
Waar is de lege schil gebleven?
Pas a.u.b. op !

 

door

Dadenloze daad

Wat nu…als ‘nietsdoen’ de beste optie is.
Vergis je niet, niets doen is niet niks.
Niets doen is niet passief,
radicale nalatigheid heeft een enorme impact..
Het wil niets anders zeggen dan:
Niet nog meer vervuilen, vergiftigen, vernietigen.
Niets doen is zo gezien een ultieme handeling.
Niets doen geeft ruimte aan het spontaan herstel
van natuurlijk evenwicht.
Toegegeven, nietsdoen is radicaal, geweldloos verzet
en tegelijkertijd onvoorwaardelijke aanvaarding.
Met daadkracht heeft de mens zich nu wel bewezen
en daarmee ook het feit dat hij zich handelingsonbekwaam
en ontoerekeningsvatbaar gedraagt als het om het veilig stellen
van basale levensvoorwaarden gaat. Als enig dier weet de mens
zijn natuurlijke staat te ontkennen en leeft dus in permanente staat
van ontkenning.
door

Chemische cohesie

We worden onderwezen
door de opvoedingsindustrie
met geleermiddelen.
Emulgatoren en bindmiddelen
houden de consumens overeind
met chemische poëzie.
Elk conserveermiddel heiligt
het doel levensverlenging
bevordert de cohesie.
Het menselijk verkeer
wordt door zuurteregelaars
geleid in zoete banen.
Kleur en smaakstoffen
leiden met e-nummers
sierlijk & elegant
om de tuin
van pure herkomst.
Dokter Rennie
draait overuren…
door

Begrijparm

Met je vriendje kon je eindeloos kijken naar de grijparm op de kermis
die steeds vergeefser het goudgeverfde horloge probeerde te winnen uit de glazen bak met het witte aquariumgrit. Opgeven was kennelijk geen optie. De stoere vader hield zich groot na ieder bijna… en wisselde nog wat kleingeld. Je had geen geld, dus niks te verliezen. De omstanders wisten al lang hoe laat het was en genoten gratis mee. Hoe langer het duurde waagde je het niet om te lachen als het uurwerk in het grit viel. Je zorgde wel dat je weg was voor de man blut was en getergd moest afdruipen. Die ene keer dat het horloge er uitgevist werd waren we verbijsterd. De man wisselde het horloge meteen weer in voor een lading kleingeld…en ging door met grijpen. Hij wist dus zelf ook hoe laat het was, maar het kwartje viel niet. De grijparm is inmiddels vervangen door het internet… het devies is graaien maar.
De wereld…tot kermisattractie gebombardeerd.
door

Vaatwasser

Voor de vaatwasser kwam
bracht theedoek rinkelend blinkend.
bestek droogkomisch naar bed
doodgekieteld door ‘n vaatkwast
lachten vorken hun tanden bloot
theelepeltjes lagen te gieren
boven de besteklade zong je zacht
het aloude slaaplalalaliedje van:
zo zijn onze tafelmanieren
en geef heden ons dagelijks brood
lepels met hun glimlachspiegels
gniffelden in elkaars weerschijn.
alleen messen hielden zich groot
verhulden hun vlijmscherpe vrees
voor levend vlees, hun dodelijk zijn
zelfs afwas was ‘n openbaar geheim
door

Handleiding

Handleiding met bijsluiter over:
Wat handschoenen met mensen doen.
-Vuile modderhanden lijken soms op keurige handschoenen
-De handschoen slaat met de vuist op tafel, de hand vergaat van de pijn.
-Een goede masseur heeft nooit pijn in zijn handschoenen.
-Plak een pleister over de huidwond van een onvoorzichtige handschoen.
-De ene handschoen streelt teder de gehavende huid van de ander.
-Slaap met met handschoenen aan om vingerafdrukken
op dromen te voorkomen.
-De handschoen huivert om de herinnering van welke huid
hij gemaakt is, dit te horen bezorgt je kippevel.
-Handschoenen schudden elkaar weliswaar,
maar elke hand telt achteraf haar vingers na.
-Handel zonder voorkennis, met blote handen tastend met
handschoenen van duisternis.
-Zeg tegen de rechter: “De handschoenen hebben het gedaan,
ik was mijn handen nooit met modder”
-De oprechte mens draagt handschoenen van echt eelt.
-Schuif nooit een ring aan een behandschoende vinger,
de vingers houden iets achter de hand.
-Speel pianomuzak altijd met handschoenen aan,
om het fingerspitzengefühl te beschermen.
-Koop af en toe een rol prikkeldraad of bosje doornen
ipv rozen, daar houden handschoenen zielsveel van.
-Handschoenen wassen elkaar schoon
en vetten elkaar in met handcrême.
door

Oberwezen

Voor de dodelijke verklaring
van onze te zwaarbesnorde N.
leek God op ‘n ober die elke
klant in zijn zaak wegkeek.
Op het eerste gezicht
‘n goedlopende wereldzaak
bekroond met talloze sterren

Op de menukaart stond
letterlijk ‘Al & het Mogelijke’

Had je je keuze secuur gekozen
knipte je netjes met je vinger.

Nu bleef het oberwezen
je superieur star aanstaren,

daarna zwaaide je opzichtig,
je riep zo olijk: JoeHoe!
maar niets mocht baten.

Je wilde officiële klachten
indienen bij de hoogste baas
over de schandelijke bediening.

Het oberwezen wees je übercool
terecht, naar zichzelve en
naar ‘n verweerd bordje:

-Doe-Het-Zelf-Zaak-
dat hing daar al sinds de oerknal,
zo werd je fijntjes uitgelegd…

door

Ouwe kennis

Laatst kwam zich
de zelfkennis tegen
starend in ‘n etalage,
die ouwe kennis
zag geen uitgestalde dingen,
maar keek met lege pupillen
dwars door mij en alles heen…
zicht zag zich in de weerspiegel.
God, wat heeft ons gelachen,
om niets… niets in het bijzonder….
Geen vage kennis, allerminst,
niets is bepaald niet vaag,
maar des te meer geladen
met de ongrijpbare humor
van het niet zijn…
en het onverwoestbare
benul daarvan.
Bodemloze bestaansgrond
waar zinleving
een zalige vrije val is,
een geestige vorm van vliegen….
Zelfkennis is die gene,
niemand
in niemandsland
Op vleugels van de lach
buikschuddend zwevend
op de thermiek van het niets.
Niets, wind van het zijn.
door

Parabel van het nest

We komen uit een goed gelovig koekoeksnest.
Onze ouders, wie dat dan ook ooit in hemelsnaam waren,
konden hun ei kwijt.
We groeiden ongemerkt op als wezen door toegewijde verplegers,
die ons een warm nest hadden gebouwd en uitgebroed om ons als
wezensvreemde betekenissen te kunnen laten uitvliegen…
Waar bleven hun eigen dierbare eieren? Daar floten ze mooi naar.
Niemand herkende hun lied.  Wat is het hele eieren eten?
Nu kweken we zelf onverzadigbare wezen op.
Geschiedenis is bij herhaling het verkeerde ei in het meest vreemde nest leggen.
Wij zijn zeer rare vogels.
Diefstal, onrechtmatige toeëigening, slavernij en kindermoord….
zo brengen we onze kinderen voort…in vogelvrij zijn.
door

Plantbeest

De wetenschap houdt zich bezig met de volgende vraag:
Hoe bewijs je dat een zeldzaam dier is uitgestorven??
en niet is ondergedoken op een geheim adres?
Vanwaar deze bewijsdwang? ,zou eerder mijn vraag zijn….
Onderduiken is -daar is geen enkel onderzoek voor nodig-
naast het nooit ontdekt worden de beste overlevingsstrategie.
Een mooi voorbeeld is de liaan in het regenwoud
die de bladeren van zijn naaste omgeving imiteert.
Boquila trifoliolata, ook plastic namaakbladeren bootst hij na.
Hoe weet deze liaan dit? Met hetzelfde bewustzijn als datgene
wat hier deze tekst leest? Het vermogen om elke gewenste vorm
zelf te belichamen, zoiets zal een lezend mensdier
deze geniale plant niet gauw nadoen.
Onderduiken in het openbare domein door imiteren, onderwijl
kun je het domein scherp in de gaten houden.
Wie weet zijn wij omgeven door dergelijke simulanten?
Ik ben er al één bij toeval op het spoor gekomen
Het betreft:
‘Plantbeest Mietbol’ , de nieuwe vega vleesvervanger
Plantbased Meatball