Afwijkingen zijn de voetjes van evolutie, tastend naar nieuwe bestaansgrond… Terra Incognita.
De wetenschap van het uitzonderlijke bestudeert de uitzonderingen in plaats van de overeenkomstigen die op herhalingsoefening zijn. De hypothese is dat de afwijkingen in het patroon van herhaling de verkenners vormen van evolutionaire ontwikkeling. Niet het aloude ‘meten is weten’ is leidend, maar het afwijken van elke maatstaf.
Het motto van uitzonderlijke wetenschap is:
‘Niet weten is onmeetbaar’ Dit verwijst naar de zee van mogelijkheden die nog ongekend is. De voetjes tasten naar de grens van het mogelijke. Ongetwijfeld valt er regelmatig een uitzonderlijk geval over de rand in het ravijn van het onmogelijke. Maar dat is het meer dan waard. Repliceren zonder ontwikkeling is degeneratie.

In de diepzee worden de laatste jaren elk jaar weer duizend nieuwe levensvormen ontdekt. Vaak maar één exemplaar. Die ene moet dus nog maar bewijzen een soort te zijn door zich vaker te laten vinden, anders blijft het een eenmalige aberratie…of de laatste van zijn/haar soort.