Het leger had de Zolderveense rotonde nu geheel onder controle, aldus generaal buitendienst Stuifeling die de persverklaring voorlas vanaf de autocue. De gestrande UFO, inclusief buitenaards personeel, was succesvol in quarantaine geplaatst, luchtdicht geïsoleerd door een lichtdoorschijnende tent van hoogwaardig plastic, waarbinnen het luchtschip pulseerde alsof het hoge koorts had. De bevolking moest preventief worden beschermd tegen elke mogelijke infectie van elke vorm van buitenaards geweld, mogelijke virussen en andere plaagbacillen.
Volgens het script van Stuifeling was nu ook het WIVMEG in beeld, het wetenschappelijk instituut voor milieu en gezondheidszaken. Zij hadden inmiddels biometrische puncties van de Kwab genomen en op kweek gezet om de aard en herkomst ervan te determineren. De punctie was door een steriele robotarm op rupsbanden gedaan om veilig een dosis Aliënsap af te tappen. De eerste resultaten van de analyse waren er al, glunderde de woordvoerder: De kernsubstantie van de invasieve Extraterrestriële Homp zou louter bestaan uit identieke lichtpapillen die vrijelijk samenzwermen tot een schijnbaar coherente wolk dan wel als enkelingen onafhankelijk kunnen rondzwerven.
Het betoog duurde de aanwezige pers echter veel te lang… journalisten begonnen hun urgente vragen te roepen: “Hoe is het met de Zolderveners, waar zijn ze en wat voor schade hebben zij opgelopen?”
Stuifeling sloeg zijn oogleden neer en zuchtte diep in de batterij microfoons…
Op een toon van gepijnigde weemoed formuleerde hij zijn moeilijk te brengen boodschap: “De besmette Zolderveners geven licht, en pulseren…ze komen nogal kinderlijk en verlegen over, alsof hun normale kritische, rationele vermogen van argwaan is aangetast door blootstelling aan hyperfrequente Smaakgolflengtes…!”
“Smaakgolflengtes?, maar wat zijn hun directe klachten?” , werd er geroepen.
“Welnu, dit is juist het vreemde…ze klagen niet…ze willen alleen maar graag naar buiten en liefst in de nabijheid van de Kwab zijn…hetgeen wij uit veiligheidsoverwegingen uiteraard niet kunnen toestaan…”
Stuifeling beloofde zo snel mogelijk de aangetaste Zolderveners weer met hun overige familie te zullen verenigen. Wat hem op hoon van de aanwezige perstijgers kwam te staan, die maar bleven roepen : “Maar ze klagen niet…hoe kun je patiënt zijn zonder klachten?”
Generaal Stuifeling had hier geen commentaar op, de auto-cue leverde geen citaten meer. Hij voelde zich leeggezogen en vroeg zich maar één ding af: Wat zijn in hemelsnaam lichtpapillen?