Alie6

De commando-eenheid bleef in shock achter rond de rotonde, nadat het bejaarde lichtschip in een oogverblindende flits…met tent en al…de hemel in was verdwenen richting Alpha Centauri. Het nabeeld van de flash bleef nog uren nagloeien op het netvlies van de aanwezige ‘Special Forces’. Behalve het geelgebleekte gras op de rotonde was er geen spoor meer te ontdekken van de UFO-achtige schotel…alsof ‘Het’ er nooit geweest was.
De ambulante nazorgdienst van het WIVMEG merkte dat de besmette Zolderveners in de sporthal plots zeer verdrietig waren op het moment dat de UFO verdween. Ze ervoeren een telepathisch gemis. De ‘Kwab-patiënten’ vertoonden tekenen van rouw, wilden nauwelijks meer praten, hadden geen enkel tijdsbesef.
Wel stopte ze alles in hun mond of likten aan de dingen. Soms raakten ze daarbij in vervoering als ze de smaak te pakken hadden. Ze bevonden zich, volgens de auto-cue van Stuifeling, in een temporair fluïdum, zonder enige behoefte aan meting. Het hele ziektebeeld leek een regressie naar de kindertijd.
Alarmerend was het feit de observanten en behandelaars langzaamaan dezelfde tekenen begonnen te vertonen. Sommigen begonnen ook al licht te pulseren. De besmetting met lichtpapillen ging dus dwars door alle hoogwaardige plastic beschermingslagen heen. Elk materiaal leek poreus te zijn voor de penetrerende kracht van de lichtpapillen die kennelijk alles wilde proeven, ongeacht wat…
De rotonde werd stilletjes ontruimd. Het voelde voor de commando’s als een nederlaag dat ze niets hadden kunnen uitrichten tegen deze buitenaardse overmacht van ‘de Kwab’. Een klap voor hun gevestigde reputatie. Er zou nog heel wat beeldvorming voor nodig zijn voordat deze smet werd uitgewist. Het gevaar lag op de loer dat wrijven in deze vlek de smet alleen maar groter zou maken. Generaal Stuifeling verdween definitief uit beeld. Begrijpelijk, want waarom zou je niet meteen de auto-cue in beeld brengen?
In de weken daarna werd duidelijk dat de lichtpapillen zich in elke Zoldervener vermeerderden om daarna vrijelijk te gaan rond zwermen of zwerven, op naar nieuwe beproevingen. De bijwerkingen waren uiterst zorgwekkend voor het WIVMEG, de steunpilaar voor elk regeringsbeleid leek steeds meer op een blindegeleidestok met houtworm.
Wat moest een samenleving met zorgeloze landgenoten, zonder tijdsbesef, verlegen, naïef, gebrek aan rationeel argwanend vermogen…met een overdreven wellust om alles te willen proeven. Zouden ze ooit nog volwaardige burgers kunnen worden of moesten ze als verloren worden beschouwd?

1 thoughts on “Alie6

  1. Heerlijk, het standpunt van waaruit de gebeurtenissen worden beschreven: als een benauwde dagbladcorrespondent die waarschijnlijk blij is dat hij/zij nog wél beschikt over een ‘rationeel argwanend vermogen’. De angst voor overgave in een notendop.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *