Je voedde als kind uit het nest gevallen musjes op, of was het…als kind uit het nest gevallen voedden musjes jou op?
Er was in ieder geval een sterke lotsverbondenheid.
Daar zat je, blij met je bijna dode mus.
Je pincet met broodpap, gevuld met vliegjes en een wurm.
Ze zaten beverig in je hand, sliepen in je warme hals,
poepten op je kussen. Je hield heel wat mussen in leven.
Wachtend op het eerste voorzichtige Tjilpje, dan mochten ze weg…ze gingen niet, ze bleven steeds terugkomen in de loop van je leven.
Getjilp werd een lied van bevrijding.
Je hart kreeg er vleugels van.