In het kleine dorpje Literatix aan de rand van de westelijke landtong van Oralix hield de alfabete bevolking moedig stand tegen Digitalix, keizer van het rijk der Domeinen. Authorix had als kleine jongen de inktpot van zijn vader leeggedronken.
Zijn vader Sciberix Relativerix had een inktzwarte kijk op de wereld. Hij schreef nog altijd met kroontjespen, luchtige korte volksverhalen. Authorix’s moeder Inspiratix diende als muze voor de schrijvende Sciberix. Dorpsoudste Manipulatix had Scriberix opgedragen de geschiedenis van het beruchte dorpje vast te leggen.
Authorix had het verhalen vertellen met de paplepel binnen gekregen. Nadat hij de inktpot had leeggedronken was hij spontaan begonnen te fabuleren en hield nooit meer op. Één ding kon hij niet, schrijven.
Het was Digitalix een doorn in het oog dat hij Literatix niet kon inlijven binnen zijn Domeinenrijk. Steeds wist Literatix met verhalen de bezettingsmacht om de tuin te leiden en het grote verhaal van het keizerrijk te ontkrachten.
Het grote heroïsche verhaal van het keizerrijk werd ondergraven door talloze plausibele geruchten die verspreid werden. Later bleek de kleine Authorix achter deze geloofwaardige leugens te zitten samen met Strategix en Insinuatix, de twee malicieuze legeraanvoerders van Manipulatix.
In een ware veldslag bij Narrativix werd de strijd beslist. De orale traditie versloeg overtuigend het virtuele leger van Digitalix.
Keizer Digitalix ging persoonlijk verhaal halen bij Manipulatix, maar stond daar met zijn mond vol haar op zijn tanden.
Authorix’s hondje Analfabeterix plaste bij deze gelegenheid per ongeluk tegen het keizerlijke been net toen hij iets wou gaan zeggen. Die nacht werd er in Literatix groot feest gevierd met muzak van Decibellix en hapjes van Snakbarrix.