Tijdens zijn leven had Franz K. alle achtbanen, reuzenraderen en kermisattracties zorgvuldig weten te vermijden. Vandaar dat het nogal een verrassing was toen de ‘rollercoaster’ van de dood hem ongevraagd een gratis ritje bood. Het begon plots…met een noodgang die tunnel in, waar rondom ‘n kaleidoscopische lichtshow…om te eindigen…klots met een droge plons in dat warme bad van licht. Tot zijn preutse schrik merkte K. dat hij geen zwembroek aan had…en bij nader inzien zijn hele lijf was vergeten aan te trekken.
De alomtegenwoordige engelachtige aanwezigheid keek, alles goedkeurend, kennelijk nergens meer van op, laat staan van de integrale naaktheid van K.
Het oriëntatievermogen van Franz was buiten werking door het feit dat er geen onder of boven te onderscheiden was en dankzij ’n chronisch gebrek aan zwaartekracht, geen voor of achter, geen links of rechts. Alles hier bevond zich hier binnen, geen buiten te bekennen…het leek warempel het leven zelf wel…
alleen een beetje lichter van gewicht…