Ben gat, door geven

vt_bengatdoorgevenEr zijn mensen die zich leeggeven zonder goed voor zichzelf te zorgen.
Door te geven zijn ze goed, goedgeefs.
De onderliggende overtuiging kan zijn: ik ben pas een goed mens als ik eerst voor anderen zorg en mijzelf opoffer — dan mag ik er zijn.
De aanname die daaraan vooraf gaat is dat je slecht bent zoals je bent.
Hulpverlener en hulpbehoevende bestaan bij de gratie van elkaar.

Een leeggever houdt het heel lang vol, maar op een onverdacht moment is de brandstof op, burn-out.
Niemand kwam op tijd om te blussen.
Het lijkt op een houtblok dat in de kachel nog massief lijkt, maar uit louter zachte as bestaat: één tikje en het is stof.
De uitgebrande kan niets meer, het is helemaal op.
Dan dringt zich de vraag pas op: waarom heb ik mij leeggegeven?

Het is een onlogisch concept om beter voor anderen te zorgen dan voor jezelf.
Ongetwijfeld een residu van het christendom, waar egoïsme een doodzonde is.
De christelijke doctrine heeft heel wat menselijk kapitaal vernietigd.
Je bent al goed, doctrines maken je slecht, vervolgens ga je het tegendeel bewijzen.
Iemand heeft de geïnstitutionaliseerde religie eens de maffia van de ziel genoemd.

Goed zorgen voor jezelf is goed voor anderen.
Die hoeven dan niet voor jou te zorgen.

Als anderen helemaal niet op hulp zitten te wachten dan voelt dat niet goed voor de gever.
Het is alsof er iets mist, alsof er iets mis is.
Het duidt erop dat het bestaansrecht in het geding is.
Sommige moeders bestaan niet meer als ze niet kunnen zorgen.
Ergens verwacht de gever dan ook iets terug te krijgen van al dat gegeef.
Als dat uitblijft dan kan dat tot grote teleurstelling leiden.
Het is nooit meer te vereffenen.
De waanzin ervan doorzien is afdoende.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *