Betonkoffer


Ik ben een koffertje van beton, gewapend beton.
Gegoten uit één stuk voor de grote reis naar daar,
want hier ben ik zo zwaar, verderop schijnt het veel lichter,
ondraaglijk licht volgens sommigen, ze dragen zonnebrillen.
Ik kan mij te licht niet voorstellen, het kan mij niet licht genoeg.
Bagage houdt je hier op aarde, ballast om niet weg te zweven.
Men heeft hier beneden een zwaar leven, vandaar dat ik naar daar verlang.
Inhoud heb ik niet, ja betonijzer,kiezels, cement en wat zand

Natuurlijk vergis ik me,
(menselijk is vergissen)
Ik heb een koffertje dat ik onbedroefd hier achterlaat,
langs de straat voor de gelukkige vinder,
een liefhebber van zwaartekracht
Zware bagage kun je beter missen als je nergens heen hoeft.
Het zijn floreert met minder.
Wat je bent is geen bezit.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *