Foto: Jelle Touw © 2016

Regeren? Dat kan mijn dochtertje van drie ook.
Je moet alleen een beetje goed voor de dag komen.
Maar daar krijg je kleedgeld voor en een eigen kapster.
Het is verplicht om zoveel mogelijk op je imago te lijken.
Anders lijkt het of iemand anders de macht heeft gegrepen.
Je leeft als onpersoonlijk icoon, je kop is gemunt door de staat.

Mijn dochtertje van drie zit nog stevig op haar troon.
Wij zijn haar bedienden, dat hoort zo bij haar leeftijd.
Straks moet ze van haar verheven positie afdalen,
naar ons, het gewone voetvolk en dienstbaar leren zijn.
Maar voorlopig schildert ze nog als Karel Appel, abstract.
Ze is bloedserieus, nooit zal ze zeggen; ‘Ik rotzooi maar wat aan!’